Please Rate رای 1 رای 2 رای 3 رای 4 رای 5  

روزی سوراخ کوچکی در یک پیله ظاهر شد . شخصی نشست و ساعت ها تقلای پروانه را برای بیرون آمدن از سوراخ کوچک پیله تماشا کرد. ناگهان تقلای پروانه متوقف شد و به نظر رسید که خسته شده و دیگر نمی تواند به تلاشش ادامه دهد . آن شخص مصمم شد به پروانه کمک کند و با برش قیچی سوراخ کوچک پیله را گشاد کرد. پروانه به راحتی از پیله اش جدا شد ، اما جثه اش ضعیف و بال هایش چروکیده بودند. آن شخص به تماشای پروانه ادامه داد . او انتظار داشت پر پروانه گشوده شود و از جثه او محافظت کند ، اما چنین نشد و در واقع پروانه ناچار شد همه عمر روی زمین بخزد و هرگز نتوانست با بال هایش پرواز کند. آن شخص مهربان نفهمید که محدودیت پیله و تقلا برای خارج شدن را خدا برای پروانه قرار داده بود تا به آن وسیله مایعی از بدنش ترشح شود و پس از خروج پیله به او امکان پرواز دهد. گاهی اوقات در زندگی فقط نیاز به تقلا داریم . اگر خداوند مقرر می کرد که بدون هیچ مشکلی زندگی کنیم فلج می شدیم، به اندازي کافی قوی نمی شدیم و هرگز نمی توانستیم پرواز کنیم.